จุดเด่นของสนาม ลอนดอน สเตเดียม รังเหย้าสโมสร เวสต์แฮม ยูไนเต็ด ที่ใคร ๆ ต้องนึกถึงนั่นก็คือฟองสบู่ที่ลอยออกมาทั่วขณะนักเตะเดินลงสนามจนเป็นเอกลักษณ์ ซึ่งฟองสบู่ที่ว่านี้ยังถูกปล่อยออกมาตอนเวสต์แฮมยิงประตูได้หรือจบเกมด้วยผลชนะในบ้านอีกด้วย
จากบันทึกของ จอห์น เฮลเลียร์ บรรณาธิการนิตยสารและนักประวัติศาสตร์ประจำสโมสรได้พยายามค้นหาที่มาในปี 1970 พบทฤษฎี 3 ข้อมีความเป็นไปได้สูงของที่มาฟองสบู่ในสนามเวสต์แฮม เขาอธิบายไว้อย่างไร เราขอเกริ่นก่อนว่าฟองสบู่ที่ว่านี้มาจากเพลงเชียร์ของสโมสรชื่อว่า I'm Forever Blowing Bubbles (ฉันเป่าฟองสบู่ตลอดกาล) ที่ร้องกันมาตั้งแต่ช่วงปี 1920 โดยคำว่า Bubbles แปลว่า "ฟองสบู่"
เดิมทีเพลง I'm Forever Blowing Bubbles ถูกแต่งขึ้นมาเพื่อใช้แสดงละครเวทีของสหรัฐอเมริกาเรื่อง The Passing Show of 1918 ในปี 1918 เนื้อเพลงกล่าวถึงการเป่าฟองสบู่ล่องลอยไปบนอากาศอย่างอิสระ ก่อนที่เพลงดังกล่าวข้ามฟากมาดังที่อังกฤษเมื่อนักร้องหญิงนามว่า โดโรธี วอร์ด นำมาร้องในโรงละครทั่วสหราชอาณาจักรในปี 1919
ทฤษฎีข้อแรกของ เฮลเลียร์ กล่าวว่ามาจากนักฟุตบอลจากทีมโรงเรียนมัธยม Park School ชื่อ บิลลี่ มาร์รี่ โดยเขามีชื่อเล่นว่า "บับเบิ้ล (Bubbles)" ซึ่งที่มาของชื่อเล่นเป็นเพราะ มาร์รี่ มีผมสีขาวทั้งหัวเหมือนกับเด็กในผลงานจิตรกรรม "Bubbles" ของศิลปินนามแฝง Millais ทำให้เพื่อน ๆ ร้องเพลงนี้ใส่เขาจนเป็นเพลงประจำตัว
และด้วยความที่โรงเรียน Park School ตั้งอยู่ในเขตเวสต์แฮมประกอบกับโค้ชของทีม คอร์นี่ย์ บีล สนิทกับกุนซือทัพ "ขุนค้อน" ในเวลานั้นอย่าง ชาร์ลี เพย์นเตอร์ ที่ต่อมาสโมสรเวสต์แฮมได้เซ็นสัญญากับ จิมมี่ บาร์เร็ตต์ เพื่อนร่วมทีมของ บิลลี่ มาร์รี่ จนเพลง I'm Forever Blowing Bubbles ที่ดังอยู่ในเขตเวสต์แฮมอยู่แล้วก็ดังยิ่งขึ้นไปอีกเมื่อถูกนำมาร้องในสนามโบลีน กราวด์
ทฤษฎีที่ 2 เฮลเลียร์ หยิบยกมาจากนิตยสาร Pensioners' Bulletin ฉบับหนึ่งในปี 1983 ของโรงงานแก๊ส Beckton เผยว่าช่วงประมาณปี 1920-1930 สโมสรเวสต์แฮมได้จ้างวงดนตรีที่ชื่อว่า Company Band เข้ามาเปิดคอนเสิร์ตเพลงเชียร์ที่สนามก่อนแข่ง 20 นาที ซึ่งทางวงได้เล่นเพลง I'm Forever Blowing Bubbles เป็นประจำจนแฟนบอลนำไปร้องเป็นประเพณี
ต่อมาในปี 2002 เฮลเลียร์ ได้ค้นพบทฤษฎีที่ 3 จากบันทึก ของ เดวิด ฟาร์มเมอร์ นักประวัติศาสตร์ประจำสโมสรสวอนซี ซิตี้ เล่าว่าเพลง I'm Forever Blowing Bubbles แฟนบอลสวอนซีได้นำมาใช้ก่อนในช่วงปี 1920-1926 จนกระทั่งการแข่งขัน เอฟเอ คัพ ฤดูกาล 1921-22 เวสต์แฮม บุกมาเยือนพวกเขาแล้วนำเพลงเชียร์นี้กลับไปร้องที่ลอนดอนแล้วยึดเป็นเพลงเชียร์ของตน
เฮลเลียร์ เล่าต่อว่าแฟนบอลเวสต์แฮมร้องเพลง I'm Forever Blowing Bubbles ตลอดเรื่อยมาไม่หยุดจนถึงปัจจุบันแม้ไม่ทราบที่มาชัดเจน ผ่านช่วงเวลาทั้งสงครามโลกครั้งที่ 1 และครั้งที่ 2 โดยสมัยที่ทัพ "ขุนค้อน" ยังเล่นอยู่สนามโบลีนกรานด์แฟนบอลที่นั่งอัฒจันทร์ฝั่งตะวันออกจะเป็นแกนนำร้องเพลงนี้ทุกครั้งที่ลงเตะในบ้าน
แม้ปัจจุบันสโมสรจะย้ายมาเล่นที่สนาม ลอนดอน สเตเดียม แต่ก็ยังรักษาประเพณีร้องเพลง I'm Forever Blowing Bubbles โดยบรรยากาศในสนามจะมีการปล่อยฟองสบู่ออกมาตอนนักเตะเดินลงสนาม ยิงประตูได้ และหลังจบเกม พร้อมกับแฟนบอลที่ร้องเพลงไปด้วยอย่างมีความสุข
ดังนั้น ฟองสบู่ที่ถูกปล่อยออกมาจึงเป็นการสร้างบรรยากาศให้เข้ากับเพลงเชียร์ประจำสโมสรเวสต์แฮม และนอกจากจะสร้างความสวยงามแล้วมันยังสร้างความศักดิ์สิทธิ์ให้กับบทเพลง I'm Forever Blowing Bubbles ที่มีประวัติศาสตร์มานานกว่า 105 ปีอีกด้วย
ลุ้นรางวัลใหญ่ เชียร์ทีมชาติไทยถึงเกาหลีใต้
ลุ้นโชคที่นี่! ทายผลฟุตบอลประจำวันกับเว็บไซต์ที่น่าเชื่อถือที่สุด
"ร่วมทายผลกีฬาลุ้นโชคพร้อมโบนัสสูงสุด 100 เปอร์เซนต์"
ติดตามบทความและข่าวสารกีฬาอื่นๆของเรา
Facebook : https://www.facebook.com/TheSportingNewsTH
Instagram : https://www.instagram.com/thesportingnews_th
Tiktok : https://www.tiktok.com/@thesportingnewsthailand